Vanaf de jaren 1980 werden er her en der in Vlaanderen de eerste initiatieven genomen rond palliatieve zorg, zowel residentieel als in de thuiszorg.
Vifke Daamen, 15 jaar werkzaam als oncologie verpleegkundige in UZ Leuven, voelde zich aangetrokken tot dit nieuwe domein. Onder impuls van onder meer Cicely Saunders was Groot-Brittannië een voorloper in de palliatieve zorg. Daarom volgde Vifke begin 1990 2 maanden een stage in het Sint Michael’s Hospice in Hastings.
Terug in Vlaanderen wou zij een initiatief nemen in de palliatieve thuiszorg. Gezien zij sinds 1988 in de Kempen woonde was er al snel een contact met de huisartsen Paul Cornil en Gui Clerinx. Samen met andere pioniers, Lieve Kinet en Jean Meyskens, werd er gebrainstormd en contacten gelegd met de verschillende actoren in de thuiszorg. Zo is de VZW Ispahan geboren. Gezien de goede regionale samenwerking, ook met de ziekenhuizen, kende Ispahan vanaf dan een snelle groei.